ΔΙΑΛΥΤΕΣ -- ΤΟ ΥΓΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ (ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΩΣ "ΦΟΡΕΑΣ") ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ Η ΡΗΤΙΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΧΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΨΟΥΜΕ

• Για τις περισσότερες λαδομπογιές και αλκυδικά χρώματα, το διαλυτικό που χρησιμοποιείτε είναι το white spirit, εύλεκτος διαλύτης αλιφατικών υδρογονανθράκων από κλασματική απόσταξη νάφθας πετρελαίου. Το white spirit έχει αντικαταστήσει πλεον το νέφτι.
• Για βερνικοχρώματα που εφαρμόζονται με το πιστόλι, χρησιμοποιείται πιο "δυνατό" δηλαδή πιο πτητικό ή ταχυστέγνωτο διαλυτικό (πχ διαλυτικό "νίτρου") για να μην "δακρύζει" το χρώμα. Τα διαλυτικά αυτά είναι ένα κοκτείλ αρωματικών υδρογονανθράκων με βάση το ξυλόλιο, το τολουλιο , αιθέρες, και άλλους διαλύτες.
• Για λάκες και βερνίκια επιπλοποιίας, χρησιμοποιείται διαλυτικό πολυουρεθάνης, ή άλλο διαλυτικό που είναι πιο εύλεκτο - περισσότερο πτητικό - από το white spirit. Χρησιμοποιούνται διαφορετικοί τύποι αναλόγως την θερμοκρασία εφαρμογής (πχ χειμώνα, καλοκαίρι).
• Για υδατοδιαλυτά χρώματα βινυλικής ή ακρυλικής βάσης, ο διαλύτης είναι το νερό
• Για βερνίκια και αστάρια με βάση εστέρες κυταρρίνης, το διαλυτικό που χρησιμοποιείται είναι το οινόπνευμα.
  

Οι χρωστικές και η ρητίνη είναι ότι μένει στην επιφάνεια αφού εφαρμοστεί το χρώμα και εξατμισθεί ο διαλύτης. Οι χρωστικές και η ρητίνη αναφέρονται ώς τα "στερεά" του χρώματος :

ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ + ΡΗΤΙΝΗ = ΣΤΕΡΕΑ

Η στρώση του χρώματος (π.χ, χρώμα, βερνίκι, αστάρι) αποτελείται από τον διαλύτη και τα στερεά:

ΣΤΕΡΕΑ + ΔΙΑΛΥΤΗΣ = ΣΤΡΩΣΗ

Όταν το χρώμα εφαρμόζεται στην επιφάνεια σε συγκεκριμένο πάχος, και μετά στεγνώσει, η αναλογία στερεών και διαλύτη καθορίζει το πάχος του στεγνού χρώματος:

Ως αποτέλεσμα, υψηλότερο ποσοστό στερεών δίνει μεγαλύτερο πάχος τελικού στρώματος, που δίνει καλύτερη κάλυψη και μεγαλύτερες αντοχές. Για τον λόγο αυτό, με εξαίρεση την εφαρμογή με πιστόλι, δεν συνιστάται η αυξημένη αραίωση, γιατί ή αραίωση ελαττώνει το ποσοστό των στερεών ανά μονάδα όγκου και μειώνει τις συνολικές αντοχές του χρώματος. Η περιεκτικότητα στερεών στα χρώματα μπορεί να αναγράφονται στις τεχνικές προδιαγραφές, και αναφέρονται κατά όγκο ή κατά βάρος. Τα ποσοστά κατά βάρος είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα ποσοστά κατά όγκο. Το ποσοστό κατά όγκο είναι καλύτερος δείκτης από το ποσοστό κατά βάρος. Τα ακρυλικά χρώματα γενικά κυμαίνονται μεταξύ 25 % με 40% στερεών κατά όγκο, αναλόγωνς τον τύπο και την ποιότητα. Τα αλκυδικά, και οι λαδομπογιές μπορεί να ξεπερνούν το 50 % στερεών κατά όγκο.